Podstawowymi składnikami stali stopowych odpornych na korozję jest chrom i nikiel. Ich oddziaływanie na strukturę stali jest jednak bardzo różne. Chrom sprzyja tworzeniu ferrytu natomiast nikiel austenitu. Inne składniki stopowe, dodawane do stali dla polepszenia jej określonych właściwości, można porównać, jeśli chodzi o ich oddziaływanie na strukturę stali, z oddziaływaniem chromu lub oddziaływaniem niklu.
Klasyfikacja stali stopowych ze względu na strukturę
Składniki stopowe stali możemy podzielić ze względu na ich skład chemiczny są to więc składniki ferrytotwórcze jak : chrom, krzem, aluminium, molibden, niob, tytan, wolfram i wanad , oraz składniki austenitotwórcze: nikiel, mangan, węgiel, kobalt, miedź i azot. Jeżeli do ferrytycznego stopu żelazo-chrom, dodamy wystarczające ilości niklu, przechodzi on w strukturę austenityczną. Głównym zadaniem składników stopowych jest poprawienie odporności stali na korozję, lub właściwości mechanicznych. W zależności od przewidywanych warunków pracy lub oczekiwań odbiorcy, wybierany jest gatunek stali o specjalnym składzie chemicznym, odpowiednim z punktu widzenia warunków pracy. W zależności od składników stopowych stali (składu chemicznego) występują różne składniki strukturalne stali. Możemy zatem wyróżnić: ferrytyczne stale chromowe, martenzytyczne stale chromowe, stale chromowo-niklowe z miękkim martenzytem, ferrytyczno-austenityczne stale (30CrNiMo8), austenityczne stale Cr-Ni (Mo) z ferrytem, oraz austenityczne stale Cr-Ni bez ferrytu.
Ponieważ wymienione grupy stali różnią się zarówno pod względem metalurgicznym jak i fizycznym, należy to wziąć pod uwagę podczas spawania, stosując odpowiednie zabiegi dodatkowe. Dlatego ważne jest, aby każda grupa stali była rozpatrywana oddzielnie, a w związku z tym zastosowana została inna technologia spawania.